list otwarty

Kochany Mikołaju,

od kiedy skończyłam 18 lat, nie przynosisz mi już prezentów, i to mi się nie podoba. Od tego czasu pod  poduszką znajduję co najwyżej włos, i zaczynam się zastanawiać, czy to nie jakaś złośliwa aluzja. Musisz wiedzieć, że w tym roku byłam wyjątkowo grzeczna: rysowałam obrazki, pisałam wierszyki i bardzo ładne maile, robiłam różne sztuczki w photoshopie, nie wydawałam aż tak dużo na ciuchy i zawsze kasowałam bilet w autobusie. Czasem ten sam nawet dwa razy. Poza tym doprowadziłam swój angielski do takiej perfekcji, że mogę już oglądać Top Model. Mam oczywiście na sumieniu kilka grzeszków, jak np. nieustąpienie miejsca w tramwaju, czy brak konta na fejsie, ale jak mawiają niektórzy sędziowie TK - nobody is perfect. W związku z powyższym, chciałabym przywrócić porządek rzeczy, który za względu na moje dobre zachowanie wydaje mi się całkowicie uzasadniony, i prosić Cię Mikołaju o jakiś adekwatny prezent. Coś inteligentnego, dowcipnego, z polotem, nie dziecinnego i pasującego do moich 173 cm wzrostu. Np. piżamka ;)